در حال حاضر درنشریات علمی پژوهشی دانشجویان مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد فرصت تفکر و نوشتن ندارندو این جای تاسف بسیار دارد. این حاصل نگاه بدبینانه و کم بینانه نسبت به دانشجویاناست که آیا ممکن نیست دانشجویی در مقطع کارشناسی و ارشد ایده و پاسخی برای مسائلبنیادین و یا کاربردی به ذهنش برسد که شاید به اذهان بسیاری از اساتید دانشگاه همخطور نکرده باشد؟ چرا این فرصت و پویایی را از دانشگاه گرفته ایم؟ این اولین و درعین حال اساسی ترین روش غلط رایج در سیستم آموزشی کشور است، که باید اصلاح و دردوره های آموزشی به دانشجو ابتدا تخصص، سپس آگاهی از نقاط ضعف و قوت و در نهایتانگیزه برای رفع و حل مشکلات پیش روی داده می شود. نظام آموزشی ما در حال حاضرانسان ها را آموزش می دهد تا توانایی های آنها را از بالقوه به بالفعل تبدیل کند.اما انسان فقط تعلیم پذیر و تعلیم دهنده نیست، بلکه از آنجا که قادر است در نفساین تعلیم به تامل و تفکر بپردازد، گویی بالطبع از حد طبیعی خود فراتر می رود و نهفقط آموخته های خود را در قلمرو وسیعی گسترش می دهد، بلکه مهم تر از اینکه برایتقویت و اصلاح آنها با امعان بیش تری بدان ها می پردازد(مجتهدی،کریم:1379). دومین مسئله کهبنا دارم آن را طرح کنم ضرورت تفاوت قائل شدن برای روش و محتوای تدریس و دروس میاندختران و پسران است. معتقدم که باید محتوای دروس آموزشی برای دختران و پسران را ازهم متفاوت دید. دختران و پسران دو جنسیت متفاوت هستند، پس مشخصات ویژگی های ظاهریو باطنی متفاوتی نیز دارند. و روحیات، علایق و توانایی متفاوتی نسبت به هم دارند.پس جای آن نیست که در محتوا و روش بعضی از دروس تامل و آنها را نسبت به هم متفاوتببینیم تا بیشتر حقیقت بین بوده باشیم؟ در این که دختران و پسران نسبت به همروحیات، علایق و توانایی متفاوتی دارند شک نیست، پس آیا نمی توان از این حکماستدلال کرد که بر اساس روحیات، علایق، سلیقه ها و توانایی، گیرایی و دریافتمتفاوتی نسبت به دروس و علوم و اطلاعات داشته باشند؟ و روش و ارائه علوم برای آنهاهم متفاوت باید باشد؟ ن نسبت با مردان توانایی جسمی متفاوتی دارند و هم چنیناین دو جنسیت در نسبت با هم توانایی های ذهنی و فکری متفاوتی دارند.
هم ,نسبت ,متفاوتی ,های ,آموزشی ,دارند ,نسبت به ,و پسران ,دختران و ,به هم ,هم متفاوت
درباره این سایت